Het fileleed heeft zich afgelopen jaren ongeveer in gelijke tred gedragen met de economische welvaart.
Het extra asfalt op diverse knelpunten heeft hieraan bijgedragen.
Toch kan de capaciteitsgroei de gegroeide gebruiksbehoefte niet bijhouden.
Anders dan men zou denken zijn de meeste verkeerskundigen ervan overtuigd;
dat meer asfalt aanleggen tijdelijk verlichting zal brengen.
Kijk naar de VS, het land van de automobiliteit.
Het land waar files nu 8 rijstroken breed staan opgesteld.
En waar men op sommige locaties al om 05.00 uur in de file kan aanschuiven.
De auto is een perfect vervoermiddel dat
feitelijk geen waardige concurrenten heeft op de afstanden van 5 tot 150 km.
Op de middellange afstanden (5 tot 150 km) is de auto het enige vervoermiddel dat de reiziger op elk tijdstip van de dag, zonder overstappen van A naar B brengt. Enkele bijkomende voordelen zijn de privé-ruimte, eigen muziek, voldoende beenruimte, eigen temperatuur beheersing, geen viezigheid, geen bedelen enz..
Op de korte afstanden (minder dan 5 kilometer), mits goed weer, zijn de fiets en de benenwagen vergelijkbare alternatieven die zeker op de heel korte afstanden heel snel kunnen zijn. Ook hier is het openbaar vervoer geen concurrent voor gezonde mensen. Openbaar vervoer is voor de meeste mensen een "gedwongen keuze": geen parkeerproblemen, geen auto nodig (financieel gunstiger bij beperkt gebruik), geen fiets nodig (in steden vaak vernield of gestolen), jonger dan 18 of vanwege gezondheidsredenen niet in staat auto te rijden. De trein is met name op de lange afstanden (vanaf 150 km) een werkelijke concurrent van de auto vanwege de rust niet zelf achter het stuur te hoeven zitten en je geen rustpauzes voor de chauffeur hoeft in te lassen.
Essentieel is te realiseren dat het openbaar vervoer een heel belangrijke rol speelt om iedereen in dit land te kunnen laten deelnemen aan het sociale leven. Het nut van openbaar vervoer staat voor mij geenszins ter discussie en zal dat ook niet worden. Wel zouden met de leveranciers duidelijke prestatie afspraken worden gemaakt over frequentie, betrouwbaarheid, comfort en veiligheid. Wat betreft het laatste twee punten moet de overheid de vervoerder meer mogelijkheden geven om agressief en "gratis gebruik" van het openbaar vervoer te ontmoedigen. Zo is de wettelijk vastgelegde vervoersverplichting verouderd. De nadelen beginnen groter te worden dan de voordelen: ondermijning van de kwaliteit en de motivatie van het rijdend personeel. Gemotiveerd rijdend personeel is essentieel in de veiligheids- en kwaliteitservaring van de reiziger.